Tegoroczne wakacje:)

Wakacje jak to wakacje. Późno się zaczęły i szybko skończyły. No cóż. Ale za to jest co wspominać:) Przygotowałam mały pokaz slajdów na którym znajdziecie trochę architektury, trochę plaży, małą przeprawę Motławą, a nawet szczyptę historii;) To jak? zaczynamy? Więc zapnijcie pasy i ruszamy;)

Widok ze św. Katarzyny

Na początek trochę architektury i widok ze św. Katarzyny. Kto wie to wie, a kto nie wie ten się dowie, iż św. Katarzyna jest najstarszym kościołem parafialnym na starówce. W swej historii płonęła 3 razy (o ile dobrze pamiętam). W te wakacje skorzystałam z okazji i wdrapałam się na szczyt jej wieży. Po drodze podziwiałam zegar pulsarowy, który aktualnie jest najdokładniejszym zegarem na świecie. Jeśli chcecie więcej poczytać o tym cudzie techniki zapraszam TUTAJ;) 

Do tej pory panoramę Gdańska oglądałam z wieży Bazyliki, wiedziałam, że jest ogromna ale dopiero jak zobaczyłam ją z wieży św. Katarzyny dotarło do mnie jak jest potężna. Zdjęcia z prawej strony slajdu po części to ukazują. Robi wrażenie prawda?:) No i jeszcze budynek dworca kolejowego. Jest bardzo ładny ale mojego z Przemyśla nie pobije:D (T. wybacz;P)

W następną przygodę poprowadzi nas tramwaj wodny. Bo takim ustrojstwem płynęliśmy na Sobieszewo. Po drodze mijaliśmy m.in. statek z pokładem dla helikopterów:)

Podróż na Sobieszewo

Sobieszewo

W między czasie okazało się, że nawet T. tam nie był więc bawiliśmy się w odkrywców. Znaleźliśmy plażę, na której obsypałam lubego piachem z czego nie był zbytnio zadowolony;) Przedzieraliśmy się przez las, a na koniec pokonywaliśmy bardzo długą drogę w poszukiwaniu środka transportu do domu:D Udało się;)

Kto lubi historię ręka do góry:) Na pierwszy rzut Grodzisko w Sopocie. 

Grodzisko w Sopocie

Najpierw zwiedza się część muzealną w nowoczesnym budynku. Można dowiedzieć się ciekawych rzeczy o samym grodzisku, które tam kiedyś było nim się je zobaczy. Idąc drogą leśną w górę mijamy szałas, który bardzo łatwo przeoczyć:D Do samego skansenu wchodzi się przez potężną bramę. Mury mają kilka metrów grubości co można zaobserwować na trzecim zdjęciu wraz z przekrojem. Jest i zbrojownia i kowal, a pierwsze co mi wpadło w oko to krosno:) Kuchnia też niczego sobie. Ciekawe, która pani domu odważyłaby się przygotować obiad w takich warunkach?:)

Na drugi rzut idzie Faktoria w Pruszczu Gdańskim.

Faktoria w Pruszczu Gdańskim

Miejsce również bardzo przyjemne i fajnie zrobione. O wiele przestronniejsze i nowocześniejsze niż Grodzisko w Sopocie ale jak dla mnie o wiele mniej klimatyczne. Niektóre chaty są klimatyzowane i były tam pokazy multimedialne oraz róże wystawy muzealne prezentujące znalezione w tym miejscu przedmioty. Mniejsze budynki przedstawiały życie mieszkańców osady, m.in. kowala i bursztyniarza. Gdy weszłam do jednej z nich przestraszyłam się manekina, który był widoczny po odwróceniu się i myślałam że na zawał zejdę z tego świata:D Możemy tam też zobaczyć obiekty kulturowe jak kamienny krąg na pierwszym zdjęciu. 

Oba miejsca polecam odwiedzić gdy są organizowane różne pokazy i wszystko ożywa. Można wtedy o wiele więcej skorzystać niż tak na sucho;)

Na koniec mego urlopowego posta kilka fotek z plaży, na której starałam się być jak najczęściej:) 

Plaża:)

Plaża c.d.:D

Tak, zdecydowanie najprzyjemniejsze chwile to te na plaży:) Pewnie jak zamieszkam w Gdańsku to będę podchodziła do niej podobnie jak tubylcy, ale póki co zamierzam się napawać każdą chwilą tam spędzoną i każdym jej wspomnieniem;) Przy okazji na plaży w Brzeźnie odkryłam najpyszniejsze lody świata. Mój T. mi je pokazał:) Włoskie lody truskawkowo-ananasowe. Przepyszne!!! Oby za rok też były bo naprawdę lepszych do tej pory nie jadłam;) 

Podczas tegorocznego pobytu w Gdańsku miałam również przyjemność spotkać się z naszą blogową koleżanką - Lidką z Misiowego Zakątka:) Spotkanie było bardzo sympatyczne ale o tym już w następnym poście;)

Tym słodkim i miłym akcentem kończę już pisanie. Mam nadzieję, że dobrnęliście choć do połowy:D Tradycyjnym mym zwyczajem pozdrawiam Was serdecznie i życzę wszystkiego dobrego na nadchodzące dni. Trzymajcie się ciepło:) 

P.s. ponieważ jesień już za pasem to na wspomnienie lata taka oto melodia dla Was:

Anna German - "Dookoła kipi lato" ;)

Tusalowy wrzesień

Tak, u mnie jak zwykle opóźnienie. Nad morzem nie miałam słoiczka by zrobić zdjęcie, a po powrocie kilka dni minęło bez bloga. Teraz na spokojnie prezentuję wrześniową odsłonę:)

Niedługo kolejna odsłona Sosnowego Salu, także bądźcie czujni;) Tymczasem pozdrawiam Was serdecznie życząc wszystkiego dobrego na nadchodzący czas:)

Sal sosnowy - odsłona VII

Uf... dałam radę. Największe drzewko skończone i prezentuje się o tak:

W tym czasie udało się wyszyć również dodatkowe motywy z czego ucieszyły się sarenki i już niedługo przyjdą odwiedzić mój leśny zakątek, który pięknieje z krzyżyka na krzyżyk:)

Podróż nad morze była przyjemna, spędzona przy pracy nad przewieszkami na licytację dla chorej dziewczynki oraz w bardzo miłym towarzystwie. Jeśli czyta Pani tego posta to przesyłam serdeczne pozdrowienia:) Mam nadzieję, że spędzony czas będzie owocny. Was też kochani tu zaglądzacze pozdrawiam równie mocno życząc wszystkim wszystkiego dobrego:)

Próba generalna

Post w stylu chwalimy się:) A pochwalę się tym, że dostałam na urodziny bardzo fajny sprzęcik i nadszedł czas na jego przetestowanie. Taki gadżet miałam w ręku pierwszy raz. Pistolet klejowy mini GR15 firmy Stanley jest malutki i poręczny.

Źródło: http://zamocowania.pl/pistolety_klejowe_stanley.php

Posiada nóżkę, na której się podpiera gdy jest podłączony do prądu. Na początku się przewracał ale gdy kabel wyprostowałam to było już wszystko w jak najlepszym porządku:) Tak myślałam co mogłabym zrobić pożytecznego przy jego pomocy i z propozycją przyszła mama. Poprosiła bym zajęła się wiklinowym słoneczkiem (lub kwiatkiem jak kto woli;) które kiedyś zrobiła na zajęciach z wikliny. Dobrze się wszystko zaczęło układać. Wcześniej uczyłam się robić różyczki z krepiny więc połączyłam te dwie rzeczy ze sobą i wyszło takie cudo:

Małe zbliżenie na różyczkę:

Jak się podoba? Mama zadowolona i robi przymiarki aby dobrze wybrać ścianę:) Ja bym jeszcze jakieś akcenty dodała ale usłyszałam dość zrozumiały dla mnie sprzeciw i zaniechałam tego pomysłu:D Bardzo lubię herbaciane róże więc w takim właśnie kolorze powstały moje pierwsze egzemplarze. Dodatkowo teraz kojarzą mi się z plażą i wakacjami, które dla mnie właśnie się zaczynają - wyjeżdżam do Gdańska. Spacery po słonecznym piasku, morska bryza i piękny ogród w Oliwie. Na ten czas czekałam z utęsknieniem zwłaszcza, że obok będzie mój luby, za którym tęsknię okropnie:) Oby jutro nie było gorąco bo cały dzień spędzę w pociągu i wolałabym jechać przy bardziej sprzyjającej aurze niż 30 stopni w cieniu:D Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę wszystkiego dobrego:)

Sal sosnowy - odsłona VI

Zając stwierdził, że da mi kredyt zaufania i mimo skąpej roślinności zamieszka w moim lasku. Nie mogłam sprawić mu zawodu i dzielnie rosła kolejna choinka i piękne drzewo:

Pałąki nadal lewitują ale zawitał również kolejny mieszkaniec. Przede mną wyzwanie - największy motyw tego wzoru. Trzymajcie kciuki:) Tymczasem pozdrawiam wszystkich serdecznie życząc oczywiście wszystkiego dobrego:)

Tusalowy sierpień

Jest, już jest:) sierpniowy słoiczek w całej swej okazałości:

 

Za wiele nie przybyło ale troszkę kolorków się pojawiło by potowarzyszyć zielonej mulinie z salu sosnowego:)

Poszukiwana, poszukiwany

Ostatnio cały mój świat to wieś i prace z tym miejscem związane. Ale aby nie było lasek sosnowy ciągle się tworzy:P Tym razem jednak mam nadzieję, że pomożecie mi przy wzorku do tego obrazka:

Zdjęcie zaczerpnięte z internetu

Dokładnie to wzorek mam i wszystko wygląda pięknie ale brakuje mi legendy z numerami mulin. Szukam i szukam i znaleźć nie mogę, a nie będę ukrywać, że czas nagli bo końcem sierpnia wyjeżdżam nad morze. Czy ktoś z was zna ten wzorek, może wie z jakiej gazety pochodzi? Może ktoś posiada taki w swoich zbiorach i chciałby się podzielić legendą? Mam nadzieję, że tak i bardzo liczę na waszą pomoc:) Mail jest podany na pasku bocznym z lewej strony;) Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego:)

Tusalowy lipiec

Kochani biję się w pierś i przyznaję, że pobiłam chyba wszelki rekord czasowy w opóźnieniu publikacji tusalowego posta. Nic nie mam na swoje usprawiedliwienie ale mam nadzieje, że zostanie mi to wybaczone. Tusalowy słoiczek w lipcu prezentuje się następująco:

Już zaczynam upychać pomału całą zawartość co by się pomieściło:) W kwestii robótek to staram się systematycznie kilka krzyżyków stawiać, choć efektów na blogu nie widać. Obecnie na pierwszym planie króluje Sal Sosnowy. Mogę się pochwalić, że największe drzewo już stoi, ale kiedy umieszczę zdjęcia to nie wiem. Za niedługo jedziemy do babci więc znów będzie u mnie pusto. Mam nadzieję, że chociaż uda mi się przyjechać aby pokazać sierpniową odsłonę słoiczka oraz postępy w drugim salu;) Nie mogę się też doczekać końca sierpnia. Wyjeżdżam wtedy do Gdańska do mojego kochanego T.:) Tymczasem pozdrawiam Was serdecznie życząc wszystkiego dobrego;)

Nie ma to jak u Babci;)

Dziś o dwóch tygodniach jakie spędziłam u babci w czerwcu oraz dość sporo zdjęć;) Życie na wsi toczy się zupełnie inaczej. Mimo pracy w polu czułam jak organizm ładował baterie. Spać chodziłam zdecydowanie wcześniej niż w domu, a zamiast do warzywniaka wychodziłam do ogrodu gdzie jest sałata i koper prosto "z krzaczka". Truskawek na deser też nie zabrakło. W Przemyślu również mamy działkę ale to nie to samo. U babci po wszystko mogę wyjść na bosaka:), a jak siedzi się przy stole w kuchni to za oknem można podziwiać pięknie kwitnące kwiaty zamiast szarego bloku. Z niecierpliwością czekam na ogórki, kukurydzę, groch, marchewkę, bób i pyszne maliny. Bo co z tego, że można kupić gdy nie ma to jak własne. Niczym niepryskane, rosnące i dojrzewające w spokoju dary natury. Gdy się tak czeka i czeka to później smakuje o niebo lepiej:)
W niedzielę postanowiłam skorzystać z ładnej pogody i wybrałam się na spacer. Na początek, w kierunku Sanu. Przecinając główną szosę wchodzimy na drogę gruntową mając po prawej małą kapliczkę, a za nią rozległe pola - błonia...

...Tak sobie spacerujemy podziwiając piękno przyrody...

 ... aż dochodzimy do celu.

Nie mogę też zapomnieć o okolicznych mieszkańcach:)

Ważki są pięknymi stworzeniami i bardzo pięknie pozowały do zdjęć, jednak ujęcie ich w locie to sztuka, której jeszcze nie opanowałam do końca. Wycieczka nad rzekę zaostrzyła tylko mój apetyt na wędrówki więc wybrałam się jeszcze w jedno miejsce. Tym razem w góry - na garb, gdzie roztaczają się łąki i pola, a widoki są piękne. Wędrówkę rozpoczynamy tą ścieżką:

Z lewej strony widzimy ową alejkę, a z prawej strzeżone na górze przez naturę wejście, które gałązka po gałązce odkrywa przed nami piękno okolicy.

Z lewej strony na dole ukazuje nam się łąka, której zbliżenia pokazują nam kolejne slajdy. Za miedzą zaś jest uwiecznione pole ze zbożem położone może z pół metra wyżej niż łąka.

Gdy wdrapiemy się na górę możemy podziwiać piękno okolicy wioski. Zdjęcia do końca nie oddają tego uroku, jednak myślę, że każdy posiada kapkę wyobraźni;)

A wiecie gdzie rosną najpyszniejsze trześnie na świecie? Wiekowe drzewo rośnie właśnie na garbie, na samym szczycie:) Ta dzika czereśnia rodzi najsłodsze owoce jakie kiedykolwiek jadłam. Teraz trzeba uważać przy wspinaczce bo wiele gałęzi już jest na tyle słabe, że w każdej chwili mogą się złamać.

Zdjęcie wyszło takie przez słoneczko, które akurat było nie z tej strony co bym chciała ale na drugą stronę nie miałam możliwości przejść gdyż znajduje się tam wielki rów obrośnięty pokrzywami, a ja akurat miałam krótkie spodenki. Mi się jednak podoba:) Przy okazji zauważyłam księżyc i nie mogłam się oprzeć by nie spróbować go uwiecznić oraz na koniec jeszcze kilka łąkowych kwiatków. To tyle na dziś z mojej strony. Przesyłam pozdrowienia oraz życzę wszystkiego dobrego:)

Sal Sosnowy - odsłona V

Mój lasek rośnie szybciej niż prawdziwy ale i tak jego tempo jest zabójcze. Prezentuje się następująco:

Urosło pierwsze większe drzewo więc i ptaszki mają się gdzie schronić:) Backstiche będę robić gdy już skończę cały lasek, a do tego czasu pałąki sobie trochę polewitują. Pozdrawiam Was serdecznie życząc wszystkiego dobrego:)